że królowa Kleopatra właśnie aloesowi zawdzięczała swą niespotykaną urodę. Jako roślina łatwo przystosowująca się do nowych warunków, aloes szybko dotarł do Grecji, Rzymu, na obszary Dalekiego Wschodu i na teren Ameryki Północnej i Ameryki Południowej.. Znaki pierwszej obecności aloesu odnaleziono także w Egipcie, w „Egipskiej Księdze Lekarstw” i papirusie z Eber, których powstanie datuje się na 1550r. przed naszą erą. Egipcjanie traktowali miąższ aloe vera niemal mistycznie. Ofiarowywano go w charakterze prezentu podczas ceremonii pogrzebowych symbolizującym życie po śmierci. Roślinę tą sadzono dookoła piramid, znacząc drogę faraonów do Krainy Zmarłych. Do dnia dzisiejszego w Egipcie aloes sadzony jest dookoła cmentarzy. Muzułmanie zawieszali go nad drzwiami wejściowymi swoich domostw na świadectwo odprawionej pielgrzymki do Mekki. Zwyczaj ten funkcjonuje po dziś dzień w Egipcie. Aloes umieszczany jest nad wejściem nowego domu, w celu sprowadzenia do niego dobrobytu i zdrowia. Mimo, iż sposób ten pozbawiał go zarówno wody, jak i ziemi mógł przeżyć tak całe lata, a wręcz rozkwitnąć.
